Κακούργα ... ξενιτιά και άλλες ιστορίες αφανισμού ενός λαού!

Η μετανάστευση των Ελλήνων προς άλλες χώρες, σε αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής και ενός μέλλοντος που στον τόπο τους σίγουρα δεν υπήρχε, στιγμάτισε τη ταραγμένη και βασανισμένη χώρα μας σχεδόν ολόκληρο τον 20ο αιώνα, κυρίως δε σε δύο περιόδους σχετικά πρόσφατες σε εμάς τους νεότερους και ξεγύμνωσε τον τόπο από ανειδίκευτο κυρίως εκείνες τις εποχές, εργατικό δυναμικό, δημιουργώντας τεράστια προβλήματα στην προσπάθεια οικονομικής ανάπτυξης του έθνους μας.
Ακόμη πιο πρόσφατα δε, υπάρχουν σημεία ολοφάνερα, ενός τρίτου κύματος μετανάστευσης συμπατριωτών μας, τη φορά αυτή νεότερων σε ηλικία και επιστημονικά καταρτισμένων ανθρώπων, πράγμα που θα αποτελέσει κατά τη ταπεινή μου γνώμη και το τελειωτικό χτύπημα στην ήδη διαλυμένη ελληνική κοινωνία, καθώς θα απογυμνώσει τη χώρα από αυτό που πάντα παρήγαγε αφειδώς : Μεγάλα μυαλά και επιστήμονες!
Δεν νομίζω βέβαια ότι κανείς μπορεί με ελαφρά καρδιά να κατηγορήσει όλους αυτούς τους ανθρώπους που ψάχνουν για τους ίδιους και τις οικογένειές του μια ζωή με καλύτερες οικονομικές συνθήκες, όμως συνάμα, κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί, ότι είμαστε ένα κράτος ευνομούμενο ή ότι ανήκουμε σ' αυτό που μας αρέσει να ονομάζουμε "αναπτυγμένος δυτικός κόσμος" τη στιγμή που συμβαίνουν όλα αυτά.
Π.χ., ενώ και οι πέτρες γνωρίζουν το δημογραφικό πρόβλημα της γερασμένης χώρας μας, εμείς σαν "φρόνιμο" κράτος που είμαστε και υπό την "δαμόκλειο σπάθη" της "τρόικας" των δυναστών - συγγνώμη δανειστών μας, αποφασίζουμε πως πρέπει να επιβαρύνουμε φορολογικά και μη, πιότερο τα ζευγάρια εκείνα που κόντρα στα σημεία των καιρών, αποφασίζουν να μεγαλώσουν πολυμελής οικογένειες και τουτέστιν να φέρουν στη ζωή και να αναθρέψουν νέους Έλληνες, στο όνειρο ενός λαού που δεν θα σβήσει ΠΟΤΈ!
Τις ημέρες που διανύουμε, προτάθηκε, ή τουλάχιστον έτσι φάνηκε, ασχέτως αν αργότερα διαψεύστηκε πανταχόθεν, ενός άλλου είδους οικονομικής μετανάστευσης, παρόμοιας με αυτής της δεκαετίας του '70 όταν ερήμωσαν τα χωριά και οι αγροί με κατεύθυνση τα μεγάλα αστικά κέντρα, μια νέα λοιπόν τέτοιου τύπου εσωτερική οικονομική μετανάστευση που ονομάστηκε "εκκένωση νήσων με μικρό πληθυσμό"!
Με μια όμως σημαντική διαφορά! Την λέξη "εκκένωση"!
Πρόκειται λοιπόν για έναν εκτοπισμό πληθυσμού, για έναν αναγκαστικό ξεριζωμό, για την τελική εξαφάνιση του μοναδικού εμποδίου πριν την τελική απαλλοτρίωση-εκποίηση-ξεπούλημα της Ελληνικής γης, με ότι μπορεί αυτό να συνεπάγεται, ασχέτως αν αυτό διαψεύστηκε επαναλαμβάνω, διότι αν κάτι τέτοιο αποτυπώθηκε σήμερα ως άρρωστη έστω ιδέα, φοβάμαι ποιες θα είναι οι επόμενες ιδέες αλλά και η εκτέλεσή τους!
Και για να επιστρέψω στο "ευνομούμενο" (!!!!) Ελληνικό κράτος, θα θέσω ένα ρητορικό ερώτημα :
Ποια η διαφορά τελικά της Ελλάδας σαν κράτος από την Ρουμανία και στην Τσεχοσλοβακία της εποχής του σιδηρούν παραπετάσματος;
Ποια η διαφορά των Ελλήνων (!!!) κυβερνητών του σήμερα από τον Τσαουσέσκου και τον Τίτο;
Γιατί διαφέρουν τα σβησμένα από τους τοπικούς εθνικούς χάρτες χωριών των ανωτέρω κρατών, από την εκκένωση των Ελληνικών (από την αρχαιότητα) νησιών;
Και τελικά αναρωτιέμαι: Πόσο πουλημένοι και προσκυνημένοι είναι όλοι αυτοί που τους πληρώνουμε για να μας κυβερνούν;