Υπάρχω γιατί .... Πιστεύω !

Τι είναι αυτό που ορίζει την δικαιοσύνη ως ηθική αρχή; Τι είναι αυτό κάνει κάποιον να αυτοδιορισθεί κριτής κάποιου άλλου; Ποια είναι η κόκκινη γραμμή που ορίζει μέχρι που μπορεί κανείς να χλευάζει τις αρχές και τα πιστεύω κάποιου άλλου;
Ο "ντόρος" που δημιουργήθηκε γύρω από την σελίδα που κατά άλλους χλεύαζε και κατά άλλους σατίριζε, έναν "απόντα" μοναχό που όσο και αν το ψάξεις και όσο κακοπροαίρετα και αν το δεις, δεν έβλαψε ποτέ κανέναν στη ζωή του, παρά βασάνισε και θυσίασε την ψυχή και το σώμα του για την πίστη του και την αγάπη του για τον συνάνθρωπό του, πήρε μια διάσταση που σε τίποτα δεν τιμά κανέναν από τους εμπλεκόμενους, είτε αυτοί είναι φυσικά πρόσωπα, είτε υπηρεσίες, είτε δημόσια πρόσωπα.
Σαφώς τραβηγμένα όλα αυτά και σίγουρα τίποτα από αυτά δεν θα ζητούσε ΠΟΤΈ ο ίδιος ο Γέροντας, ο οποίος άλλωστε πάντα είχε τον δικό του τρόπο να αντιμετωπίζει τους "σκεπτικιστές" ή ακόμη και τους υβριστές του.
Με αφορμή όμως την συνέντευξη του "διαχειριστή" της συγκεκριμένης σελίδας στο blog του πάντα "έγκυρου" δημοσιογράφου Κώστα Βαξεβάνη, μου φάνηκε εξαιρετικά δελεαστικό να γράψω μια-δυο σκέψεις .... από αυτές που δεν φώναξα, αλλά που σίγουρα θα έπρεπε.
Θα περιγράψω με δυο μόνο λόγια, την εντύπωση που σχημάτισα για τον "υπεύθυνο" αυτού του ντόρου, βάση αυτών που παρέθεσε στην συνέντευξη αυτή :
Νέος άνθρωπος, εικοσιεπτά κατ΄πως μάθαμε και από τα ρεπορτάζ, όπως όλοι οι άλλοι νέοι της ηλικίας του σε εμφάνιση, πολύ νεότερος όμως σε μυαλό. Μου έγινε προφανές από αυτά που έλεγε, πως είναι του σκεπτικού "Κράζω τα πάντα, χλευάζω ότι δεν γουστάρω, δεν δίνω λογαριασμό σε κανέναν και σ΄όποιον αρέσει"! Παντελής έλλειψη συνέχειας των λεγόμενων του ειδικά στις αναφορές του κατά των αρχών και της συμπεριφοράς των προς αυτόν, τρικυμία εν κρανίω δηλαδή και ώ! τι προβλέψιμο ... άθεος και καρτεσιανός λόγω ..... ελευθερίας πνεύματος! Και στην κορυφή όλων αυτών, η αλαζονεία! "Ελπίζω να καταφέρω να το καταργήσω .... !" Βρέ καλώς τον επανατάτη!
Εκρηκτικό μείγμα κατά την γνώμη μου και με την προθήκη ενός "έξυπνου φιτιλιού" (βλ. Βαξεβάνης), έτοιμο να δημιουργήσει ακόμη μεγαλύτερη έκρηξη!
Καλό και δόκιμο είναι να φτάνουμε στην πηγή της είδησης και της αλήθειας, όπως καλό και δόκιμο είναι να ακούγονται δημόσια όλες οι "πλευρές" μιας αλήθειας!
Είναι όμως ηθικό και δεοντολογικό αυτή - η αλήθεια - να αποσπάται και να εκμαιεύεται καθοδηγούμενη;
Είναι καλό και δόκιμο, στον βωμό της ψευτοαμεροληψίας, να ρίχνω τροφή στα πάθη ενός λαού που βασανίζεται από σοβαρότερα προβλήματα και βρίσκει αποκούμπι στα πιστεύω του;
Και τι νομίζουμε δηλαδή, ότι κατ' αυτόν τον τρόπο δημιουργήσαμε έναν ήρωα που μας έλειπε;
ΔΕΝ ΝΟΜΊΖΩ!
Οι συνεντεύξεις του τύπου "μια στο καρφί και μια στο πέταλο", δηλαδή απ' τη μια παραδοχή της αρχής ότι η πίστη του καθενός είναι ιερή και απ' την άλλη το κατηγορώ σ΄αυτούς που πιστεύουν στην αγιοσύνη του γέροντα ως αιρετικούς, δυστυχώς με πάει πολλά χρόνια πίσω, τότε που απολυταρχικά πολιτεύματα έστηναν συνεντεύξεις για να κοιμίσουν τις μάζες! Δεν είναι της μόδας ρε αδερφέ στο κάτω-κάτω!
Και στο φινάλε, εσένα ποιός σε όρισε στην Ιερά Οικουμενική Σύνοδο ή σ΄έβαλε - σαν άλλο ξυπνητήρι, να μας θυμίζεις ότι δεν έγινε ακόμη Άγιος και άρα δεν τρέχει τίποτα;
Το σημαίνον της υπόθεσης είναι ότι η παιδεία στη χώρα μας νοσεί εδώ και χρόνια και αποτέλεσμα της νόσου, είναι φαινόμενα σαν αυτού του νεαρού παιδιού αλλά και του κατά τα άλλα "συμπαθέστατου" δημοσιογράφου, στους οποίους σίγουρα κανείς δεν δίδαξε ποτέ την λέξη "Σεβασμός".
Σεβασμός όχι στην θρησκεία, στον Γέροντα ή την Ελληνορθόδοξη Εκκλησία, αλλά στις αρχές του διπλανού, στην ελπίδα, στην αγάπη την ανιδιοτελή και πάνω απ' όλα στο δικαίωμα του καθενός να πιστεύει σε ότι θέλει και όπως θέλει - στα πλαίσια της νομιμότητας πάντα, χωρίς να χρειάζεται να δικαιολογείται σε ψευτοκουλτουριάρηδες και παιδάκια που δεν τα έπαιζαν οι φίλοι τους εκτός και αν .... "η μπάλα ήταν δική τους"!