Ο Ηλίθιος είναι Ανίκητος

Ο ηλίθιος είναι ανίκητος!

Πέρασε πάλι ο καιρός! Έφυγε ο "δύσκολος" χειμώνας και - δυστυχώς για όλους μας - ήρθε ένα ακόμη πιο δύσκολο καλοκαίρι και αυτό κοντεύει να τελειώσει! Για μια ακόμη φορά, θα μπορούσα να γράψω βιβλίο περιγράφοντας αυτά που ζω! Για ακόμη μια χρονιά, προσπαθώ να βγάλω τα προς το ζείν, με την σωματική μου ρώμη και τον ιδρώτα μου - κυριολεκτικά!
Και δεν είμαι ο μόνος θα προσθέσουν κάποιοι, μαζί τους και εγώ,
Δεν είναι και τίποτε διαφορετικό ρε αδερφέ στο φινάλε, από αυτά που προσπαθεί να κάνει ο καθένας μας ούτως ή άλλως! - θα πούν όλοι όσοι διαβάσουν. Εννοείται, θα συμφωνήσω!
Το διαφορετικό της υπόθεσης, είναι οι "ειδικές" συνθήκες κάτω από τις οποίες ο ιδρώτας και η ρώμη των σαρανταέξι μου χρόνων θα με βοηθήσουν να βγάλω το πολυπόθυτο "μεροκάματο"!
Ένα έχω να πω χωρίς της διάθεση να κουράσω: τα γνωμικά που μας άφησαν οι "παλιοί" δεν έχουν εφαρμογή, "Ο σκοπός ΔΕΝ αγιάζει τα μέσα" σε καμία των περιπτώσεων!  και στην τελική, "η κατσαρόλα στο τραπέζι" Έχει αξία, ηθική, ψυχική, σωματική, που ΔΕΝ καλύπτεται από το αποτέλεσμα ΠΟΤΕ!!!!
Σοβαρά τώρα! Ο καιρός θα περάσει, θα τελιώσει το "μαρτύριο", θα προσπαθήσω να ξεχάσω - για μια ακόμη φορά - την κατακερματισμένη αξιοπρέπειά μου και θα ζώ με την αυταπάτη ότι "έφερα το ψωμί στο τραπέζι"!
Κάποτε ξεγελούσα τον εαυτό μου μονολογώνταςότι "Τα παιδιά μου μια μέρα θα καταλάβουν και θα εκτιμήσουν την προσπάθεια, την απουσία και όλα τα παρεπόμενα", όμως έφτασα στα "μόλις σαράντα επτά" για να βγάλω στην επιφάνεια αυτό που μέσα μου με κάιει : "Δεν θέλω ποτέ τα παιδιά μου να καταλάβουν ότι πούλησα και μάλιστα πολύ φτηνά την αξιοπρέπειά μου, για να συνεισφέρω πέντε ψωροδεκάρες στον ετήσιο οικογενειακό προυπολογισμό", ώντας άνεργος σε μιά εποχή που η ιδιότητα αυτή, όχι μόνο δεν αποτελεί ντροπή αλλά είναι και κάτι τελείως κοινό!
Εννοείται και προσυπογράφω σε αυτό, πως "η δουλειά δεν είναι ντροπή", το να κάνεις τον χαζό στο χαζότερο όμως, είναι η υπέρτατη ντροπή! Το να υποχωρείς ως ανώτερος στον βλάκα είναι η υπέρτατη ντροπή, το να μην υπερασπίζεσαι την αξιοπρέπεια σου αλλά και των συνυπαρώντων σου είναι η υπέρτατη ντροπή! Το να κάνεις τον σκλάβο περιμένοντας την ελευθερία και να χώνεσαι βαθύτερα στην σκλαβιά είναι Η Υπέρτατη Ντροπή!!!!
Είναι γνωστό τις πάση, ότι "ο ηλίθιος είναι ανίκητος"! Συμφωνώ απόλυτα! Αφού είναι έτσι - θεώρημα - εγώ που προσπάθησα να λογικέψω τον ηλίθιο πως πρέπει να λέγομαι;
Και αποτελεί δικαιολογία ικανοποιητική ότι είναι το μοναδικό που είχα να κάνω αλλιώς θα πεινούσαμε;
Και αν ο ηλίθιος τυγχάνει και ΚΟΛΩΠΑΙΔΟ, τότε εγώ που προσπάθησα να συνεργαστώ με αυτόν πως λέγομαι;
Θεέ μου συγχώρα με, γιατί αυτή την στιγμή ούτε εγώ ο ίδιος δεν μπορώ να το κάνω!