"A childhood I lost, replaced by fear!"

Δεν προφταίνω! Πρέπει όμως, τρέξε λίγο ακόμη!
Θα τα φτιάξω όλα, όλα θα γίνουν όπως πρέπει για έτσι πρέπει!
Θα τα φτιάξω ΟΛΑ!
Μπορώ και θα το κάνω! Μπορώ;
Μα δεν γίνεται να μην γίνουν όλα τέλεια ... άφησα πολλά πράγματα στη μέση, δεν θα αφήσω την ζωή να προσπεράσει και αυτά όπως προσπέρασε και μένα ...
Και αν πέσουν και δεν είμαι εκεί να τους σηκώσω; Τότε τί; Τότε πώς θα συνεχίσουν, πως θα βρούν το δρόμο στο σκοτάδι;
Πρέπει να φανώ πιό δυνατός, πιό σκληρός! Και αν πληγωθούν τώρα, θα' ναι στιγμιαίο, θα περάσει και μετά ... μετά θα μεγαλωσουν και θα καταλάβουν ... Τι ; Δεν θα καταλάβουν;
Και; Εγώ πρέπει να κάνω αυτό που πρέπει να κάνω!
Στο κάτω κάτω, θα κάνουν αυτό που θα πώ! Έτσι πρέπει, έτσι θα γίνει!
Μα ... Στάσου ... Δεν θέλω να τους πληγώσω! Δεν με νοιάζει αν καταλάβουν αργότερα! Αργότερα θα είναι πολύ αργά ...
Και αν πέσουν, θα σηκωθούν! Τα πουλιά μαθαίνουν πάντα να πετούν! Κι ο πόνος και η αποτυχία και η απαγοήτευση είναι μέρος της ζωής, πρέπει κι αυτά να τα αγκαλιάσουμε, να τα υποφέρουμε!
Παρ' όλα αυτά, εγώ πρέπει να τα φτιάξω ΟΛΑ!
(Για μένα, για όλους, για τον Δημήτρη ... ξέρει αυτός!)